Wie, net zoals ik, ook niet in zijn geboorteland woont, weet dat het niet gemakkelijk is om alleen naar een nieuw land te verhuizen. Er zijn heel veel verschillende obstakels die kunnen ontstaan, en als ze ontstaan, kan je je gemakkelijk nostalgisch voelen. Het is niet simpel met nostalgie om te gaan, vooral als je alleen bent en als je niemand kent. Voordat ik naar België kwam, was ik bang dat ik problemen zou hebben, maar mijn ervaring in België is helemaal anders.
Ik ben een Italiaanse studente literatuur en ik ben naar België gekomen om aan de KU Leuven te studeren. Ik had Leuven nooit gezien voordat ik naar hier kwam, maar ik was al in België op vakantie geweest. Ik had geen idee hoe mijn nieuwe leven in België zou zijn, maar ik wilde me al veel jaren naar het buitenland verplaatsen en keek er dus naar uit om te verhuizen. Ik weet niet waarom, maar ik heb altijd in het buitenland willen wonen. Zo heb ik tijdens de zomer driemaal in het buitenland gewerkt. Het voelde altijd al aan alsof ik in Italië niet op mijn plaats zat en dus was ik niet bang, maar net heel enthousiast. Gelukkig kende ik ook enkele mensen uit België, dus ik wist dat ze er voor mij zouden zijn en ik ben hen echt dankbaar omdat ik me altijd welkom heb gevoeld.
Toen ik in Leuven aankwam, was ik verrast door de schoonheid van de stad: ik vind Leuven een heel mooie stad: ik hou van de combinatie van de historische gebouwen — zoals de kerken en de universiteitsgebouwen — en de moderne winkels en cafés in het historische centrum. Ik neem heel graag foto’s, en Leuven geeft mij heel veel kansen om dat te doen. Elke keer als ik door het Groot Begijnhof ga wandelen, voelt het alsof ik in de hemel ben. Daar kan ik veel foto’s nemen van de kleine straten, van de bakstenen muren van de historische gebouwen, van de kerk en van de smalle brug die over het kanaal loopt. Ik denk dat het Groot Begijnhof mijn favoriete buurt van Leuven is: de sfeer is magisch omdat het voelt alsof je in een andere eeuw bent. Nu, vanwege corona, kan ik niet veel dingen doen, maar ik wil in de toekomst meer plaatsen verkennen!
Intussen ben ik al enkele maanden in België en ik hou van dit land! Ik heb al gezegd dat ik studente literatuur ben, maar een andere passie van mij is talen. Dat is een reden waarom ik Nederlands studeer. Maar dat is ook een reden waarom ik de taalkundige diversiteit in België zo mooi vind. België is een heel klein land, maar ik vind het fantastisch dat er drie officiële talen zijn en dat de mensen twee of drie talen spreken. Elke keer als ik in Brussel ben, ben ik echt blij: daar hoor ik verschillende talen rond mij: vooral Frans, Nederlands en Engels, maar ook andere buitenlandse talen.
Wat ik ook geweldig vind, is dat je vanuit het noorden van België — vanuit Vlaanderen — naar veel verschillende landen kan gaan. Je kan bijvoorbeeld binnen een paar uur in Duitsland of in Frankrijk zijn of je kan gemakkelijk en snel in Nederland of in Luxemburg zijn! Het is een droom voor iemand zoals ik die van reizen houdt.
In ieder geval wil ik Vlaanderen zien voordat ik naar andere landen reis. Voorlopig heb ik Brugge en Brussel al bezocht; Brugge vind ik heel mooi, Brussel niet zo. Ik denk dat Brussel te groot voor mij is, dus ik wil liever Brugge nog eens zien. Maar in Brussel zijn er wel mooie gebouwen en toeristische plaatsen, en ook veel interessante musea, zoals het Magrittemuseum: ik ben daar al tweemaal geweest, omdat Magritte een van mijn favoriete schilders is. Als ik in Brugge ben, voelt het alsof ik in de middeleeuwen ben, omdat de historische gebouwen en de straten heel goed zijn bewaard. In Brugge heb ik ook een typisch Belgisch gerecht geprobeerd: mosselen! Het was de eerste keer dat ik het probeerde en ik vond het heel lekker.
Nu woon ik in Leuven en ik hou van mijn nieuwe leven hier. Maar er waren ook een paar teleurstellingen tijdens mijn eerste maanden in België. Zo vind ik het jammer dat de winkels echt vroeg gesloten zijn! Een keer was het halfzeven en ik wilde boodschappen doen, dus ik nam mijn jas, trok mijn schoenen aan en ik verliet mijn huis. Toen ik in de winkel aankwam, bleek dat hij dicht was! Ik had niets in huis, dus moest ik iets online bestellen. En hetzelfde gebeurde nog vele andere keren! Ik weet dat het een beetje grappig was, maar ik ben er nog niet aan gewend: ik vergeet elke keer dat de winkels om 18 uur dicht zijn!
Voordat ik naar België kwam, hebben enkelen mensen me gezegd dat de Belgen gereserveerd en verlegen zijn. Maar dat is niet mijn ervaring met de Vlamingen of met de Belgen. Ik vind hen heel behulpzaam en open, en ze zijn heel vriendelijk met mij geweest. Mijn huisgenoten vragen me altijd of ik me welkom voel, of ik blij ben in België te zijn en zeggen ook dat als ik iets nodig heb, ik ze dan natuurlijk alles kan vragen. Bovendien vind ik het een beetje grappig hoe blij ze zijn wanneer ik zeg dat ik Nederlands aan het leren ben. Dat is zo lief!
